อักษรควบ - วิกิพีเดีย

คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า

gaanM khuaapF, merger; combination Royal Institute - 1982 ควบ ควบ , เอารวมเข้าเป็นอันเดียวกันหรือเข้าคู่กัน เช่น ควบเชือก ควบด้าย สอบควบ กินยาควบกัน

ลูกครึ่งควบสอง 1 อักษรควบแท้ คือ ค้าที่มีพยัญชนะต้น 2 ตัว ควบกล้าอยู่ในสระตัว เดียวกัน เวลาอ่านจะออกเสียงพยัญชนะทัง 2 ตัวพร้อม ๆ กันเสียงพยัญชนะควบ กล้าแท้ในภาษาไทยจะอยู่ได้ในต้าแหน่งต้นพยางค์เท่านัน และ

ควบสู้ฟัด ก เอารวมเข้าเป็นอันเดียวกันหรือเข้าคู่กัน เช่น ควบเชือก ควบด้าย สอบควบ กินยาควบกัน ก อาการที่วิ่งเต็มที่จนดูเหมือนเท้าหรือล้อไม่ติดดิน ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน